Column het Geheim van Lijn 410: Halte Egmonderstraatweg (deel 10)
Gepubliceerd: 24 maart 2023
U bent nu aangekomen bij de laatste bushalte in Egmond aan den Hoef. Even verderop staat de Blauwe Paal. Die markeert de grens tussen Egmond aan Zee en de rest van de wereld, zo wordt gezegd. U bevindt zich nu nog net aan de zijde waar volgens de Derpers het ongeluk vandaan kwam.
Op oude ansichtkaarten heet de weg naar Egmond aan Zee nog de ‘Zeeweg’. Wanneer ze werd omgedoopt in Egmonderstraatweg is de schrijver onbekend. Aan de overzijde van de weg ziet u bollenvelden met op de achtergond de duinen. In dit, door velen als uniek beschouwde binnenduinrand-landschap, wensten de drie Egmondse voetbalverenigingen in 2015 een nieuw sportcomplex. Dat zou de drie bestaande voetballocaties moeten vervangen na de voorgenomen fusie van de verenigingen. Zeven jaar werd hierover gepland, gediscussieerd, gedemonstreerd en geprocedeerd door voor- en tegenstanders. In augustus 2022 verwierp de Raad van State het bestemmingsplan waarna het gemeentebestuur de strijd opgaf. Tot verdriet van vele voetballiefhebbers en tot vreugde van onder meer de werkgroep ‘Geenballenmaarbollen’.
Halverwege, ter hoogte van de schuren aan de overzijde loopt de Tijdverdrijfslaan. Deze is genoemd naar de buitenplaats ‘Tijdverdrijf’ die zich in de 17e en 18e eeuw ergens aan het eind van die laan, tegen de duinrand bevond. De buitenplaats was vanaf 1669 eigendom van de machtige en schatrijke Amsterdamse familie Witsen.
Nu zal het u ook duidelijker zijn waarom die Nicolaes Witsen, waar twee haltes terug sprake van was, na zijn overlijden in 1717 in de Slotkapel alhier werd begraven. Er werd ook een schip vernoemd naar dit buitenverblijf: het fregat ’t Huis Tijdverdrijf. Dat was in 1655 het admiraalschip van Michiel de Ruyter. Zowel het schip als het buitenverblijf zijn verdwenen. Echter, er is nog een schilderij van het schip (Willem van de Velde de Oude, ca. 1611-1693) . Daarop ziet u op de spiegel van het schip ’t Huis Tijdverdrijf afgebeeld.
De Tijdverdrijfslaan vormt de zuidgrens van Egmond aan den Hoef. Daarachter ligt Rinnegom, al sinds de 11e eeuw. Aan de horizon ziet u nog net het landhuis Koningshof. Daar loopt de Weg naar de Bleek die op zijn beurt de noordgrens vormt van Egmond Binnen. Hij leidt naar duiningang ‘De Bleek’ vanwaar u naar de top van het 35 meter hoge duin kunt klimmen. Vanaf de uitkijkpost heeft u een prachtig uitzicht over dit gebied en de verre omgeving.
Zo ziet u tussen Tijdverdrijfslaan en de Weg naar de Bleek, recht beneden, nog enkele van de bleekvelden liggen, waarnaar deze omgeving is genoemd. Daar werd gedurende de 17e en 18e eeuw linnen gebleekt. De lakens werden op het kort gemaaide gras uitgespreid, vochtig gemaakt en de zon deed de rest. Het heldere zoete water uit de duinen trok deze bedrijvigheid naar de duinstreek.
De resterende authentieke bleekvelden hier zijn door de eigenaren ondergebracht in Stichting ‘De Bleek’, teneinde dit kwetsbare landschap te behoeden en te behouden.
Beste passagier, ik heb u bijgepraat over de 5 haltes in Egmond aan den Hoef en geef het stokje over aan een volgende schrijver. Immers, Lijn 410 heeft vast nog veel meer geheimen. Zo u wilt kunt u hier overstappen op de buurtbus 408 naar Egmond-Binnen en Heiloo, op lijn 165 naar Alkmaar of op lijn 164 naar Egmond Binnen en Castricum.
Fred Krop