Column Rob Hoogland: Rutte had gelijk
Gepubliceerd: 25 oktober 2024
Dan lees ik dat allemaal, over die totaal vastgelopen huizenmarkt, over dat schrikbarende woningtekort, over de genadeloze manier waarop zowel huurders als verhuurders door de staat worden aangepakt.
En dan vraag ik: weet u nog wie Mark Rutte was? Gezien de hoge moeilijkheidsgraad van deze vraag help ik u een beetje op weg. Hij was een lachebek die een flink tijdje de baas over ons mocht spelen. Tegenwoordig leert hij de westerse wereld hoe ze pief-paf-poef moeten roepen als de Russen komen, hij vond alles altijd gaaf en één keer, dik vier jaar terug, zei hij dat Nederland ‘in de kern een diep socialistisch land’ is.
Heel links Nederland over de zeik natuurlijk. „We worden al jarenlang geregeerd door een rechtse boevenbende!” Dat soort kreten weerklonken, ruim geciteerd uiteraard. Maar er was geen speld tussen te krijgen. Op sommige terreinen wél hoor. Met name in de zorg en bij de nutsbedrijven zorgde het neo-liberalisme onder de vier kabinetten-Rutte voor ellende. Maar op andere gebieden is juist de staatsbemoeienis uit de klauwen gelopen.
Ik noem één voorbeeld
Ik ken een man met een winkeltje, een kleine zelfstandige, voor wie geen collectieve pensioenregeling bestaat. Om die reden kocht hij een jaar of vier terug een appartement dat hij verhuurde voor 1.700 euro per maand. Kon hij tenminste wat opzij leggen voor later. Maar dat mag niet meer in dit nivelleerdersparadijs.
In het nieuwe, welhaast communistische woningwaarderingsstelsel, ontworpen door de angstaanjagend groenlinkse graaiers van onze overheid, scoort hij niet genoeg punten. Resultaat: hij doet het appartement weer van de hand. Van diezelfde overheid, die nota bene zelf verantwoordelijk is voor de enorme chaos op onroerend-goedmarkt, mag hij er namelijk nog maar een kleine 1000 euro huur voor vragen, terwijl hij 900 euro aan zijn hypotheekverstrekker moet betalen, de stijging van de OZB nog buiten beschouwing gelaten.
Gaat de staatsbemoeienis tegenwoordig zover? Jazeker, het werd onder leiding van Hugo de Jonge bedacht, zogenaamd met als regulering van de zogeheten ‘middenhuur’. Maar er wordt dus helemaal niemand beter van. De huizen worden massaal verkocht, niet alleen door de huisjesmelkers die De Jonge wilde aanpakken, maar ook door de vele duizenden kleine verhuurders zoals deze winkelier met één of enkele pandjes. De huurders krijgen daardoor nóg minder huizen tot hun beschikking en de verhuurders zijn er zo hevig door gefrustreerd geraakt, dat velen van hen naar het buitenland willen verhuizen. We hebben toch open grenzen?
Ho ho, dat gaat zomaar niet! Nederland is inmiddels Hotel California geworden: you can check-out any time you like, but you can never leave.
Ik citeer: „De Tweede Kamer heeft een motie aangenomen waarin de regering wordt verzocht om opties uit te werken om belastingontwijking tegen te gaan, bijvoorbeeld een inwonerschapsfictie na emigratie.”
Een inwonersfictie! Een vertrekboete, dus. En het zijn dus je eigen centen. In de kern is Nederland inderdaad een diep socialistisch land.