In een volledig groene hedera-wand zie je ineens een paars bloemetje. Best alleen zo daar in zo'n groen vlak.

Het is al donker als ik mijn auto parkeer in het centrum van de stad. Boven een winkelpand woont de familie waarmee ik in gesprek ga. Via een glazen lift stap ik direct de woonkamer binnen. Zoals in een penthouse. De etage is modern en sfeervol ingericht. Een prachtige leefkeuken, grote planten, zwart staal en een mooie eiken houten vloer. Er woont een jong stel. Met hun hond en aan de box te zien een baby. Ik schat ze eind twintig/begin dertig. Een ander jong stel zit al aan de keukentafel. De twee zussen hebben hun vader verloren. Die is de dag ervoor plotseling overleden. Ze zijn gespannen en ontdaan. Ik leg ze uit wat we vandaag gaan bespreken, dat ze alles bij mij kunnen neerleggen en dat we elkaar dagelijks zullen spreken de komende periode. De dames zijn zichtbaar opgelucht. We drinken thee en het gesprek is ontspannen. Ik ervaar een bescheiden, lieve, warme familie. Het afscheid wordt gepland op een zondagmiddag. Alleen dan kan de schoonzoon van meneer erbij zijn. In verband met zijn werk. 3 weken na de uitvaart hebben we afgesproken voor een afrondend gesprek. Dit keer spreken we af in het vakantiehuis van het jonge stel. Een prachtig huisje aan de rand van de duinen. Voor de deur staat een grote glinsterende gloednieuwe sportwagen. De schoonzoon doet de deur open. In een flits zie ik aan zijn pols een duur horloge. En ik denk nieuwsgierig; nu wil ik toch weten hoe het zit. We blikken terug op het afscheid en dan vraag ik; zijn jullie ook al weer aan het werk? Waarop ik slinks oogcontact zoek met de schoonzoon. Ja zegt hij mijn werk stopt nooit. Wat doe je eigenlijk vraag ik zo nonchalant mogelijk. Ik ben professioneel sporter zegt hij. Ik denk misschien is hij personal trainer of heeft hij een sportschool. Wat voor sport vraag ik. Voetbal zegt hij. Dus ik denk misschien traint hij een amateur voetbalclub. Wat leuk zeg ik, waar? In Alkmaar. Het gesprek liep niet echt soepel. Spraakzaam was hij niet. En op dat moment had ik moeten stoppen. Maar in plaats daarvan flap ik eruit, oh bij Alcmaria? (De enige voetbalclub in Alkmaar die ik ken). Nee zegt hij bij die grote club met dat stadion. Ik verschiet van kleur. En ik krijg een flashback. Een paar dagen geleden kijk ik met mijn man (mee) op TV naar een eredivisie wedstrijd. Ik zie een keeper in een fel groene outfit close up in beeld en ik denk; die ken ik. Maar waarvan? Ach vast van TV denk ik. Ohh zeg ik (te hard) nou weet ik het, jij had van de week zo’n gif groen pak aan (waarom zeg ik dit?). Hij kijkt me raar aan en de twee zussen liggen helemaal in een deuk. Wat een blunder. Thuis kwamen ze niet meer bij van het lachen.

Gemeente Bergen nodigde haar Bergense veteranen op woensdagmiddag 15 juni uit tot een samenkomst, om erkenning en waardering uit te spreken voor zij die zijn ingezet of nog steeds worden uitgezonden, in dienst van de vrede. Het betreft een bekend en belangrijk jaarlijks terugkerend evenement, als eerbetoon aan alle veteranen: jong, oud, man, vrouw, nu en in het verleden. Dit jaar was voor locatie Fletcher Hotel Restaurant Marijke gekozen, waar ieder persoonlijk werd ontvangen door burgemeester Lars Voskuil en vertegenwoordiging van het Nederlands Veteranen Instituut. Als begeleider/introducé was ik deze middag aanwezig. Na het officiële onderdeel, stelde onze burgervader voor, het gezelschap richting het terras te bewegen, waar we gefêteerd werden met lekkere hapjes en borrels. Erkenning en een klankbord blijft een leven lang wenselijk, zo niet hard nodig. Wat is het bijzonder om te zien hoe militairen van diverse leeftijden en uitgezonden naar diverse missies - Eritrea, Afghanistan, Albanië, Irak, Libanon - met elkaar kunnen delen, zelfs zonder veel woorden. Het leverde alle aanwezigen een mooie en mij ook een interessante middag op. De Landelijke Veteranendag vindt dit jaar plaats op zaterdag 25 juni in Den Haag.

Rond 1964 hadden ze daar nog geen weet van. De tekst bij de foto vermeld dat het een topteam was en dat ze ongeslagen kampioen zijn geworden. De heren Sjaak en George Liefting verhuisden later naar ‘De Hoef’ en zouden (succesvol) in het wit van Zeevogels gaan spelen.

Een gebroken mast op een catamaran of zeilboot is van alle tijden. Ook toen de reddingsboot Ubbo van de (toen nog) KNZRM nog actief was. Op 4 juni 1958 wordt de reddingboot Ubbo in dienst gesteld. De reddingboot is betaald uit een nalatenschap van Mevrouw E.G.M. Groenier-Roelofsen en vernoemd naar haar overleden echtgenoot. De reddingboot is van het type Eierland en is gebouwd bij de Gebroeders Taat in Katwijk.

Helm zie je overal in Egmond, maar bloeiend veel minder. Het Hazenstaartje is tamelijk zeldzaam. Frans Tijssens zag het beiden langs de Wiardi Beckmanlaan in Egmond aan Zee.

Daar is hij weer ‘De kolibrievlinder’. Een jaarlijks terugkerende gast die zich tegoed doet aan de honing van de Valeriaan; aldus fotograaf Frans Tijssens.

Op de Watertorenweg ter hoogte van de Wilhelminastraat is deze week een nieuwe bezinkput geplaatst. Het is er één van de 410 die Egmond aan Zee rijk is. De put heeft als doel het overtollig regenwater af te voeren. Een plek om het in de grond te laten zakken dus. Jaarlijks worden de putten, in opdracht van de gemeente, geïnspecteerd door een firma en waar nodig schoongemaakt. In de loop der jaren raakt de put dusdanig vervuild of beschadigd dat hij zijn functie verliest en aan vervanging toe is. Op de foto een beeld van de grondige ‘verbouwing’. Inmiddels is het geheel onder de straat- en stoeptegels verdwenen en is een putdeksel het enige ijkpunt.   

Dat is weer eens iets anders dan ‘als de mussen dood van het dak vallen’. Bijgaand beeld is gemaakt op een bekend terras in Egmond aan Zee. Het musje wist precies hoe het werkte dus het zal waarschijnlijk een vaste gast zijn. En voor een mus is zo’n heerlijk kruimeltje net als een (klein) koekje voor ons en botervet zal het er niet van worden ….

Wij tonen enkele pagina’s en selecteerden de belangrijkste en leukste artikelen en mededelingen uit de editie van 28 juni 1972.

Wij tonen enkele pagina’s en selecteerden de belangrijkste en leukste artikelen en mededelingen uit de editie van 21 juni 1972.

Wanneer je een rugstreeppad vindt is dat meestal geen goed nieuws als je wilt bouwen. Het diertje zit in de 'rode zone' en wordt ernstig bedreigd.

De zee bij Egmond kon, en kan nog steeds, zeer verraderlijk zijn. Daarom werden er in tussen 1833 en 1834 twee door Jan Valk ontworpen vuurtorens gebouwd. Na de aanleg van het Noordzeekanaal in 1876 en de bouw van de twee vuurtorens in IJmuiden, werden de torens in Egmond, om verwarring te voorkomen, voorzien van rode ruiten, zodat het uitgestraalde licht in kleur kon worden onderscheiden van dat van IJmuiden. In 1891 werd de vuurtoren J.C.J. van Speijk voorzien van een draailicht. De zuidertoren op het Torensduin werd in datzelfde jaar gedoofd en in 1915 afgebroken.

In het Contact van 14 juni 1972, 50 jaar geleden dus, werd de kermis aan het Waaigatplein aangekondigd. Een echte Derper weet natuurlijk waar dit is maar ik als geboren Hoever moest dit toch even navragen. Het blijkt dus het buurtje links achter het busstation te zijn. Op het (nog steeds bestaande) pleintje werd de bejaardenkermis gehouden. Op de bijgaande foto’s nog wat beeld van het Waaigat uit vroeger tijden. Op foto 4 een bordje aan het huis met de ludieke tekst ‘Le Boulevard Du Waaigat’. Op foto 5 is er een deel gesloopt om plaats te maken voor de huidige flat in de Duinstraat. Foto’s: Derper beeldarchief

Frans Tijssens stuurde deze door hem zelf gemaakte foto in. Het was in augustus 1982. Veertig jaar terug kon je op de Boulevard in Egmond aan Zee nog 4 rijen dik parkeren. Het was ver voor de grote make-over van de Boulevard. Tegenwoordig is er slechts één parkeerstrook over aan de zeezijde. De auto's staan nu niet meer in de lengte maar in de breedte geparkeerd.

Wij tonen enkele pagina’s en selecteerden de belangrijkste en leukste artikelen en mededelingen uit de editie van 14 juni 1972.

Vrijdag aan het begin van de middag krijgt de bemanning van de Adriaan Hendrik alarm voor een omgeslagen catamaran ter hoogte van Bergen aan Zee. De bemanning van de Koen Oberman (Callantsoog) is op zee voor een oefening en wordt ook verzocht om ter plaatse te gaan. De reddingboot Adriaan Hendrik is na een kleine 20 minuten na het alarm ter plaatse. De catamaran wordt op sleep genomen en naar het strand gebracht alwaar de bemanning van het Kusthulpverleningsvoertuig (KHV) de catamaran en de opvarenden verder begeleiden. Na het opnemen van de gegevens keren alle eenheden retour station.

Nathalie ging haar nieuwe voorzetlens uitproberen op ‘klein gespuis’ rondom het Slotpark. Zij geeft aan; ‘het is zo leuk om het kleine te waarderen’.

Op 31 mei 1972 is in 'Het Contact met de Egmonden' te lezen dat de heer A. Heddes de slagerij overneemt van de familie W. Stuifbergen. Arie zou vervolgens aan de Egmonderstraatweg jarenlang de slagerij 'bestieren'. Zoon Maurice heeft de zaak later overgenomen. Inmiddels is er in het pand 'Bed & Breakfast de Nollen' gevestigd. 

Zaterdag 4 en zondag 5 juni ligt de Egmonder Pinck in Alkmaar tijdens ‘Kaeskoppenstad’. De Pinck ligt afgemeerd aan de Voordam bij het Waagplein.

Wij tonen enkele pagina’s en selecteerden de belangrijkste en leukste artikelen en mededelingen uit de editie van 7 juni 1972.

Blijkbaar schept iemand (of meer 'iemanden') er een genoegen in om periodiek de slagbomen bij de bussluis aan de Sabine van Beierenlaan in Egmond aan den Hoef eens op buigzaamheid te testen.

De voorgevel van PostaanZee is prachtig opgefrist met een nieuw informatiebord. Ook de gevelletters "Compassie in actie" (het motto van oprichter Jan Ranzijn) en "PostaanZee" zijn vervangen door nieuwe exemplaren.

Ondanks het onstuimige weer, een dikke zuidwester 6 bft, was bijna de gehele jeugdgroep aanwezig. Er werden aardig wat botten omhoog getild van grote platen tot postzegels en ook nog 2 baarzen. Al met al is het een geslaagd seizoen geweest. In september gaan ze weer verder. Foto’s: Rob Glas

Het Veteranen 1 elftal van Adelbert heeft van 1987 tot 2017 bestaan. Nico Liefting en Hugo Snabilie waren er al deze jaren bij. Tijdens een onlangs gehouden reünie kregen zij een oorkonde hiervoor.

Liberté Egmond aan den Hoef (voorheen Het Rode Hert) van ondernemer Koert Hans Smit gaat haar horeca-activiteiten voortzetten als proeflokaal voor Brouwerij Egmond. Liberté heeft sowieso een tijdelijk karakter, omdat Smit de hoek van Het Rode Hert in de toekomst gaat herontwikkelen. Toen Smit hoorde van de plannen van Brouwerij Egmond, aangaande de wens van het proeflokaal in het Hoever Slotkwartier, hebben partijen de handen ineengeslagen. Beide partijen voelen zich uitdrukkelijk verantwoordelijk voor het behoud van horeca in de dorpskern van Egmond aan den Hoef. Gezien het feit dat de herontwikkeling van zowel Het Rode Hert als van het Hoever Slotkwartier nog enige tijd op zich laat wachten, is dit voor beide partijen een mooie kans om te laten zien wat zij Egmond aan den Hoef kunnen bieden. Zij slaan dus nu de handen inéén. Liberté gaat onder leiding van Smit tot eind 2023 verder als Proeflokaal Brouwerij Egmond.

Yvonne Munnik op dinsdag 24 mei: "Na regen komt zonneschijn. Eindelijk de zeven zwaantjes kunnen fotograferen. Familieleven. Zo lief".

Wij tonen enkele pagina’s en selecteerden de belangrijkste en leukste artikelen en mededelingen uit de editie van 24 mei 1972.

Ruud de Raadt fotografeerde deze zadelzwam in het bosje bij de Broekakkers nabij het complex van Sint Adelbert. Omdat deze zadelzwam in dit geval op de stam groeit gaat het onderstaande verhaal niet helemaal op maar wij willen het u niet onthouden.

Studiekring 50+? U denkt vast aan studeren. Mis! U hoeft niet te studeren en wat jonger dan 50 mag ook hoor! In een studiekring ontmoeten 10-15 mensen met allerlei achtergronden elkaar Wij delen onze nieuwsgierigheid. Onze studiekring Egmond maakt deel uit van de landelijke studiekringen en wordt ondersteund door het Oranjefonds.

Het was donderdagavond 19 mei een daverend spektakel bij Soigné in Egmond-Binnen. The SeaSide StringerS traden daar op met alleen maar eigen nummers. Lekker dansbaar en met verve ten gehore gebracht door de zangeressen Jolanda en Elina. “We kijken uit naar hun volgende optreden”; aldus de enthousiaste bezoeker Frans Tijssens.Life

Dit jaar bestaat Stichting Babyspullen 10 jaar! In Heerhugowaard en Utrecht staan enorme hallen waar veel vrijwilligers aan het werk zijn om (aanstaande) moeders met een klein budget aan babyspullen te helpen. Elke dag worden er 35(!) baby’s in armoede geboren in ons “rijke” Nederland. Bij de geboorte krijgen ze een groot pakket met van alles erin. Kleertjes, spenen, kruiken, luiers, draagdoeken, badcapes, flesjes, speelgoed, boxkleden, beddengoed, enzovoort. Na een jaar krijgen ze het tweede pakket. In het hele land zijn inzamelpunten, waar veel mensen hun spulletjes kunnen doneren in de rode containers. Vaak zitten er nieuwe artikelen bij, maar ook heel nette tweedehandse. Wilt u ook een rode container bij uw huis? Of wilt u op een andere manier vrijwilliger worden? Kijk dan even op de site van Stichting Babyspullen. De moeders en baby’s zullen u dankbaar zijn:

Botenvereniging de Werf moet tijdelijk haar stallingsterrein aan de Zeeweg verlaten omdat er groot onderhoud gaat plaats vinden. Voor 1 juni moet het terrein leeg. In overleg met de gemeente is er een tijdelijk stallingsterrein gevonden. Dit is het braakliggende terrein van het voormalige zwembad. In juni en juli kunnen de boten hier gestald worden. Na deze periode is het eigen terrein weer beschikbaar maar wel uitsluitend voor leden van Botenverenging de Werf. Niet van elke boot of aanhanger die op dit moment gestald staan op het terrein aan de Zeeweg is de eigenaar bekend. Bent u de eigenaar? O kent u de eigenaar? Vriendelijk verzoek deze vóór 1 juni te verwijderen.

Sjef laat opnieuw zien hoe veelzijdig hij is als fotograaf. Dit keer verrast hij met klap- en duinrozen.