Nog steeds grote uitdagingen voor mensen met een fysieke beperking
Toegankelijkheid voorzieningen staat onder druk
Gepubliceerd: 22 november 2024
De belangengroep ’Iedereen doet mee in de Egmonden’ pleit voor meer inspraak van en vooraf laten meedenken door mensen met een fysieke beperking. Bijvoorbeeld als het gaat om toegankelijkheid en bereikbaarheid van voorzieningen. ‘Het gaat erom dat iedereen mee moet kunnen doen, en dat is nog best een uitdaging hier in de gemeente’, aldus Renske. Samen met nog een aantal inwoners en de gebiedsregisseur voor de Egmonden, Nicole Zwartelé, heeft ze een tijdje terug de belangengroep ‘Iedereen Doet Mee’ in de Egmonden gestart.
Het gaat hierbij om mobiliteit – kun je als mens met een fysieke beperking eigenlijk (zelf) nog ergens komen – en de toegankelijkheid en bereikbaarheid – als je er dan bent, kun je dan, eenmaal binnen, eenvoudig gebruik maken van alle voorzieningen?
Renske, Yvonne, Celia, Jessie, Margreet, Didy en Wallie maken zich al langer druk om die aspecten van de samenleving. Zij hebben wethouder Ernest Briët en gedeputeerde Jeroen Olthof en zijn Adviseur Wegen al eens laten ervaren, hoe het is om met een simulatiebril en een taststok of in een rolstoel door het verkeer te moeten manoeuvreren.
Celia: ‘Dat gaf ze heel direct inzicht in waar wij tegenaan lopen. Mijn partner is bijvoorbeeld bijna blind en slechthorend en zelf ben ik niet zo goed meer ter been. Dan is een oversteek zoals bij Egmond-Binnen over de randweg, waar best hard wordt gereden, een grote uitdaging. Op die manier wordt het mooie duingebied nog moeilijker bereikbaar voor ons.’
Maar ook alledaagse praktische zaken als afvalcontainers, fietsen of andere obstakels (zoals reclameborden bij winkels) op de stoep zorgen elke dag weer voor grote uitdagingen als je niet (goed) ziet of moeilijk loopt.
Betrokken worden
Wat de groep graag wil is betrokken worden. Renske: ‘Betrokken worden bij bouw- of inrichtingsplannen in de openbare ruimte bijvoorbeeld. Zoals nu bij de herbouw van De Schulp. Daar zijn we vanaf het begin betrokken en kunnen we vanuit onze dagelijkse ervaring direct aangeven waar behoefte aan bestaat en waar je als bouwer rekening mee zou kunnen houden. Doordat we meteen mogen meepraten en ideeën aandragen – die ook worden meegenomen – komt er een resultaat waar ook onze doelgroep baat bij heeft. Dat werkt gewoon heel goed en het voorkomt kosten achteraf. Maar in de meeste gevallen raken we nog ondergesneeuwd bij alle insprekers. We zijn blijkbaar nog niet bekend genoeg en onze problematiek wordt onderschat. Daar moet echt wat aan gedaan worden.’
Positief denken
Wat de groep vooral niet wil is een ‘klaagclub’ zijn die steeds weer een klaagzang houdt over wat er allemaal mis gaat of zou kunnen gaan. Margreet: ‘We willen juist vooruit kijken en zien hoe we met elkaar dingen kunnen verbeteren. Nederland heeft het VN-Verdrag Handicap ondertekend, dat zegt dat iedereen mee moet kunnen doen in de samenleving. Dat is een fundamenteel recht en wij streven ernaar om met alle betrokkenen stappen vooruit te zetten om dat te realiseren. Het gaat echt niet meteen om allerlei ingewikkelde dingen. Gewoon een beetje rekening met elkaar houden helpt al. De samenleving vergrijst en de mobiliteit van mensen neemt daardoor steeds verder af. De uitdagingen rond bereikbaarheid/toegankelijkheid en mobiliteit worden in de toekomst dus nog groter. Daarom moeten we nu actie ondernemen.’
Mobiliteitsvisie
Op dit moment is de gemeente Bergen druk doende een Mobiliteitsvisie en aansluitend het daaraan gekoppelde Mobiliteitsplan te ontwikkelen, maar ook daarin liggen nog wat uitdagingen. Celia: ‘We zijn bij de twee klankbordgroepen en de inloopavond geweest rondom die plannen en eerlijk gezegd waren we teleurgesteld over het conceptplan. Ook al hadden we hier tijdens de voorafgaande bijeenkomsten op aangedrongen, bij de ontwikkeling of inrichting van kruispunten of verkeersknelpunten wordt naar ons idee nog te weinig rekening gehouden met mensen die minder goed ter been zijn of minder goed zien.’
Winkels met drempels
Jessie zit in een rolstoel en heeft al eens meegedaan aan een ‘test’ in het kader van ‘Ongehinderd’, een platform dat toetst of winkels makkelijk toegankelijk zijn voor mensen in een rolstoel. Jessie: ‘Dan kijken we naar hoe je een winkel in kunt komen en in de winkel kunt manoeuvreren. Of juist niet. Daaruit bleek een aantal jaar geleden in de Egmonden dat het resultaat nogal wisselend was. Sommige winkels zijn best goed te doen voor mij als rolstoeler. Maar er zijn er nog steeds heel veel waar dat niet of minder goed het geval is, alleen al door de drempel die bij de ingang ligt. Komend jaar gaan we weer zo’n test doen en dan ben ik benieuwd of er zaken zijn verbeterd. Dat was wel beloofd en ik hoop dat het ook is gebeurd. Het is ook vaak geen onwil volgens mij, maar mensen staan er gewoon niet bij stil dat het niet voor iedereen even vanzelfsprekend is om die drempel over te stappen. Letterlijk of figuurlijk.’
Denk in oplossingen
En dat is precies de reden waarom deze groep – ‘Iedereen doet mee’ – steeds harder aan de bel trekt. Er moet volgens hen meer aandacht komen voor deze dagelijkse belemmeringen, die geen belemmeringen zouden hoeven te zijn als er iets meer aandacht aan besteed zou worden. ‘Bewust zijn van belemmeringen is al een eerste stap om ze op te heffen’, aldus de mensen van ‘Iedereen doet mee’. ‘Neem ons mee in plannen en beleid. We kunnen echt met zinvolle bijdragen komen. Het scheelt bovendien tijd en kosten als je daar vooraf over nadenkt en uitvoering aan geeft dan wanneer je het achteraf moet aanpassen. Denk in oplossingen! Met elkaar komen we er heus wel.
Toegankelijkheid is geen technisch probleem, het is een organisatorisch probleem. Alles kan eigenlijk wel, maar je moet het (willen) regelen.’
Foto’s: Foto 1, een drempel is niet voor iedereen even makkelijke te nemen. Foto’s 2-4: wethouder Ernest Briët ondervindt onder begeleiding van ‘Iedereen doet Mee’ wat het is wanneer je niets ziet of niet kunt lopen.
Klik op één van de afbeeldingen voor een vergroting.